Badanie metodą Holtera wykazuje różnego rodzaju zaburzenia pracy serca. Najczęściej zleca się je w celu sprawdzenia, czy objawy, na które skarży się pacjent, są spowodowane arytmią. Jakie jeszcze schorzenia wykrywa EKG Holter?
Jak przebiega badanie?
EKG holter ma postać niewielkiego urządzenia rejestrującego, do którego podpięte są elektrody. Podczas badania są one rozmieszczone na ciele pacjenta i przekazują rytm pracy serca do rejestratora. Badanie trwa najczęściej 24 lub 48 godzin. Może też trwać dłużej, ale minimum to jedna doba. W tym czasie zadaniem urządzenia jest zapis pracy serca z wszystkimi odchyleniami od normy, które w tym czasie wystąpią.
Osoba badana jest monitorowana podczas rutynowych codziennych czynności i w czasie odpoczynku. Takie badanie daje obraz pracy serca w najbardziej naturalnych warunkach, w których na co dzień porusza się pacjent. Zwykle badany proszony jest o notowanie momentów wystąpienia niepokojących objawów, z którymi zgłosił się do lekarza, co następnie porównywane jest z zapisem z Holtera i poddawane analizie.
Wskazania do badania
Wiele różnych objawów może być wskazaniem do przeprowadzenia badania za pomocą Holtera EKG. Zaburzenia rytmu serca, które skłaniają pacjenta do wizyty u specjalisty, mogą być przesłanką do takiego badania. Objawy w postaci kołatania serca, omdleń czy utraty przytomności mają zwykle charakter epizodyczny, dlatego tradycyjne badanie EKG może nie wykazać nieprawidłowości.
Łagodne rodzaje arytmii serca zdarzają się wielu osobom i nie powodują właściwie żadnych objawów. Jeżeli występujące objawy powiązane są ze stwierdzoną arytmią, jest to sygnał do podjęcia leczenia.
Analiza wyników badania
Badanie metodą Holtera pomaga postawić diagnozę w przypadku wielu różnych chorób układu krążenia. Poza arytmią najczęściej są to nadciśnienie i niedociśnienie tętnicze krwi oraz niedokrwistość. Analiza wyników może też pomóc w diagnozowaniu nerwicy, ponieważ zaburzenia rytmu serca mogą występować w sytuacjach stresujących pacjenta. Łącząc wynik tego badania z innymi, lekarz może rozpoznać nerwicę.
Głównym wskaźnikiem poddawanym analizie jest zapis ciśnienia tętniczego pacjenta w tym wszelkie odchylenia od normy, które zarejestrował EKG Holter. Zapis porównywany jest z notatkami pacjenta dotyczącymi okoliczności, w których wystąpiły niepokojące objawy.
